«Λεπτόγεως»


ΟΔΗΓΙΕΣ
ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΛΙΓΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΟΡΤΏΣΕΙ
ΓΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΠΑΤΗΣΤΕ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ ΓΙΑ ΠΛΗΡΗΣ ΟΘΟΝΗ
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΤΕ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ
ΞΕΚΙΝΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ -ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΜΕ ΤΑ ΒΕΛΑΚΙΑ ΣΤΟ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟ
ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΜΕΡΑΣ-ΟΡΑΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΟΡΤΑ
ΜΕΤΑ ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ

ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΠΑΤΗΣΤΕ esc



"Η κόλαση των ζωντανών δεν είναι κάτι που αφορά το μέλλον' αν υπάρχει μια κόλαση, είναι αυτή που υπάρχει ήδη εδώ, η κόλαση που κατοικούμε καθημερινά, που διαμορφώνουμε με τη συμβίωσή μας. Δύο τρόποι υπάρχουν για να μην υποφέρουμε. Ο πρώτος είναι για πολλούς εύκολος: να αποδεχθούν την κόλαση και να γίνουν τμήμα της μέχρι να καταλήξουν να μην τη βλέπουν πια. Ο δεύτερος είναι επικίνδυνος και απαιτεί συνεχή προσοχή και διάθεση για μαθηση: να προσπαθήσουμε και να μάθουμε να αναγνωρίζουμε ποιος και τι, μέσα στην κόλαση, δεν είναι κόλαση, και να του δώσουμε διάρκεια, να του δώσουμε χώρο. Οι πόλεις, όπως και τα όνειρα,είναι καμωμένες από πόθους και φόβους, ακόμα
κι αν το νήμα της συνδιαλλαγής τους είναι μυστικό,οι κανόνες τους παράλογοι ,οι προοπτικές τους απατηλές, το κάθε τι σ’ αυτές, κρύβει κάτι άλλο…Oι πόλεις επίσης πιστεύουν πως είναι έργο του μυαλού ή της τύχης,
αλλά ούτε το ένα, ούτε το άλλο φτάνουν για να κρατήσουν όρθια την τύχητους.Δεν έχει νόημα να χωρίζεις τις πόλεις σε ευτυχισμένες και δυστυχισμένες, αλλά μάλλον σε δύο άλλες κατηγορίες :
αυτές που συνεχίζουν μέσα από χρόνια να δίνουν τη μορφή τους στις επιθυμίες , κι εκείνες που οι επιθυμίες , ή καταφέρνουν να σβήσουν την πόλη , ή σβήνουν απ’ αυτήν…
Αλλά με αυτές τις πληροφορίες δεν θα σου αποκάλυπτα τον πραγματικό χαρακτήρα της πόλης, γιατί, ενώ η περιγραφή της δεν κάνει τίποτε άλλο από το να ξυπνά τη μια μετά την άλλη τις επιθυμίες για να σε κάνει να τις καταπνίξεις, αν βρεθείς μιαν αυγή στον πυρήνα της, ξυπνάνε οι επιθυμίες όλες μαζί και σε περικυκλώνουν. Μοιάζει η πόλη τότε όπως ένα σύνολο , όπου καμιά επιθυμία δεν πρέπει να χαθεί, και του οποίου εσύ είσαι ένα τμήμα , κι αφού εκείνη χαίρεται όσα δεν χαίρεσαι εσύ , άλλο δεν σου απομένει παρά ετούτη την επιθυμία να αποδεχτείς και να ΄σαι ευχαριστημένος. Μια τέτοια δύναμη , που άλλοτε τη χαρακτηρίζουν μοχθηρή κι άλλες φορές καλόβουλη έχει η πόλη πλανεύτρα: όταν δουλεύεις κάθε μέρα οκτάωρο ως κόπτης όνυχα ,αχάτη ή χρυσοπράσιου, ο μόχθος σου,που στην επιθυμία δίνει μια μορφή, σβήνει απ΄ την επιθυμία τη μορφή της, κι εσύ νομίζεις ότι την έχεις κατακτήσει, ενώ δεν είσαι παρά μόνο σκλάβος της”.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ
ΙΤΑΛΟ ΚΑΛΒΙΝΟ
ΑΟΡΑΤΕΣ ΠΟΛΕΙΣ


INSTRUCTIONS
OPEN THE PAGE AND WAIT A BIT FOR IT TO LOAD
FOR BETTER PERFORMANCE CLICK BOTTOM RIGHT FOR FULL SCREEN
PLACE THE MOUSE INSIDE THE SQUARE
START NAVIGATION - MOVE IN THE SPACE WITH THE ARROWS ON THE KEYBOARD
CAMERA-VISION MOVEMENT WITH MOUSE

KNOCK ON THE FIRST DOOR
THEN ENTER THE SECOND

TO EXIT THE GAME PRESS esc

"The hell of the living is not something
that concerns the future; if there is a hell,
it is the one that already exists here,
the hell that we inhabit every day,
that we shape by our coexistence.
There are two ways to not suffer.
The first is to easy for many:
to accept hell and become a part of it until they
end up not seeing it anymore.
The second is dangerous and requires constant
attention and willingness to learn: to try and
learn to recognize who and what, in hell,
do not it is hell, and to give it duration,
to give it space.

Cities, like dreams, are made of desires and fears,
tooand if the thread of their reconciliation is
secret, their rules absurd, their perspectives
illusory, everything in them, hides something
else... The cities also believe that it is the
work of the mind or chance,
but neither one nor the other is enough to keep
their fortunes standing. It makes no sense to
divide the cities into happy and unhappy ones,
but rather into two other categories:
those that continue over the years to give their
shape to desires, and those that desires either
manage to erase the city, or are erased from it...

But with this information I would not reveal to
you the true character of the city, for,
while the description of it does nothing but
awaken one after another the desires to make you
repress them, if you find yourself one day
in the core her, the desires awaken all together
and surround you. The city then looks like a
whole, where no desire should be lost,
and of which you are a part, and since it rejoices
in what you do not rejoice in,
there is nothing left for you but this desire
to accept and be happy.
The city of planetary has such a power,
which is sometimes described as malevolent and
at other times benevolent: when you work eight
hours every day as a cutter of onyx, agate or
gold-green, your toil, which gives shape to
desire, erases its form from desire ,
and you think that you have conquered her,
while you are nothing but her slave".